ప్రతిఒక్కరి జీవితం లో అవసరాలు ఉంటాయి. ఆ అవసరాలన్ని మనకి కావాల్సిన దానికి అన్న కొంచం ఎక్కువ ఉంటే, అందులో సౌకర్యం వెతుకుంటాము. అదే అవసరాన్ని అవసరం లాగా కాకుండా, సౌకర్యం లాగా కూడా కాకుండా వృధా చేసే స్థితి కి చేరితే ఆది Luxury అవుతుంది అని నా ఉద్దేశం.
ప్రతి మనిషిని, తిండి, బట్ట, ఇల్లు అనే మూడు కనీస అవసరాలు ఉంటాయి. ఈ మూడు ఉంటేనే బతక గలం. తిండి అనేది అందరికి అవసరమే. తిండికి కూడా గతి లేని వాళ్ళకి బాగా ఆకలి వేసి, కొన్ని రోజులు పస్తు ఉంటే - తిండి అవసరం అవుతుంది - తినటానికి ఏదో ఒకటి దొరికనా చాలు స్థితి లో ఉంటాడు. అదే తిండి కొంత మందికి సౌకర్యం కూడా అవుతుంది-అదే రోజు ముప్పుట్ల తింటూ, కడుపు నిండిన వాళ్ళకి ఆకలి అంటేనే తెలియదు, అలాంటి వాళ్ళకి తిండి అవసరం తో పాటు, అదే తిండిలో వాళ్ళకి ఇస్టం అయినది చూస్కోనేసౌకర్యం కూడా వెతుకుంటారు.
అంత కన్నా ఎక్కువ స్థితి లో ఉన్న వాళ్ళకి, తిన్నంత తిని, మిగిలినది పారేసే వాళ్ళకి ఆది Luxury అవుతుంది. నాకు తెలిసి తిండి ఎవరికి ఆ luxury stage కి రాకూడదు. అలా వస్తే ఒకసారి తిండికి గతి లేని వాళ్ల గురించి గుర్తు తెక్చుకుంటే, ఆలోచిస్తే తెలుస్తుంది ఆ తిండి విలువ ఎంతో?? అండ్ ఎంత మందికి ఆది అవసరమో.
తిండి అనేది సరిఅయిన ఉదాహరణ కాకపోవక్చు, ఇల్లు అనే కనేస అవసరాన్ని ఉదాహారణగా తీసుకుంటే ఎండ, చలి , వర్షం నుంచి కాపాడుకోటానికి, ఒక కప్పు కావాలి. ఆది లేని వాళ్ళకి అది ఒక అవసరం. అదే ఇల్లు ఉన్న వాడికి, ఆ ఇంట్లో ఇన్ని గదులు ఉండాలి అన్నది సౌకర్యం చుస్కోవటం కోసమే. అలాగే అదే ప్రతి గది ఇలా ఉండాలి, ఇవే ఉండాలి అని ఆలోచిస్తే అదే luxury అవుతుంది అని నా ఉద్దేశం.
అందరి జీవితాలు, రంగుల రాట్నమ్లా ఒక సారి పైకి , మరో సారి కిందకి అవుతూనే ఉంటాయి. కింద ఉన్న వాళ్ళు ఎల్లప్పుడు కిందే ఉండరు, ఆ రట్నమ్లో పైన ఉన్న వాళ్ళు ఎప్పటికీ పైనే ఉండరు. అది తిరుగుతూనే ఉంటుంది. మనం పైకి వక్చకా అది ఆగిపోదు. ఎప్పటికీ పైనే ఉంటాము అని అనుకోవటం కూడా అవివేకం. అలా ఎప్పుడూ పైనే ఉండాలి అని కోరుకుంటూ దానికి తగ్గ కృషి చెయ్యటం మాత్రం మానకూడదు.. అలా పైకి వచ్చినప్పుడు కింద ఉన్నప్పుడు పడిన కస్టాలు గుర్తుపెట్టుకోవటం అండ్ కిందకి వెళ్ళినప్పుడు పైకి రావాలి అని తపన పెంచుకొని, ఏమి చేస్తే పైకి వస్తామో గుర్తుపెట్టుకోవటం ఎంతో అవసరం.
మనం ఎప్పుడు మన జీవితం లో ఎదుగుతూనే ఉండాలి. ఎదగాలి కానీ , ఎదిగాం కదా అని ఎక్కడ నుంచి మొదలు పెట్టమో మార్చిపోకూడదు అండ్ పైకి ఎదిగిన కొద్ది, ఎదుగుతున్నప్పుడు అనుభవించిన సుఖాలు కస్టాలుఎల్లప్పుడు గుర్తుపెట్టుకోవాలి. అలా గుర్తుపెట్టుకున్న ప్రతి మనిషి జీవితం లో గెలుపుని రుచిని చూసినట్టే. అలాంటి గెలుపు చూసిన వాడు పైకి ఎదిగినంత మాత్రాన వాడికి గర్వం రాదు అండ్ రానివ్వడూ. గర్వం రానివ్వక పోగా కింద ఉన్న వాళ్ళకి సహాయం చేస్తాడు, వాళ్ల ఎదుగుదలకి తోడ్పడుతాడు.
ప్రస్తుతం ఉన్న పరిస్థుతుల్లో ఎవరికివారు సౌకర్యం స్థితి నుంచి luxury స్థితి కి రావాలి అని ఆలోచిస్తున్నారు. అందులో తప్పు లేదు, కాని అలా luxury stage లోకి రావటానికి మరియు ఆ స్థితి లోనే ఉండిపోటానికి కింద ఉన్న వాళ్ళని తొక్కేస్తున్నారు. అది స్వార్ధం అవుతోంది. ఆ స్వార్ధం కోసం తప్పుడు పనులు కూడా చేస్తున్నారు. దాని వల్ల జీవిత చక్రం కిందకి వచ్చినప్పుడు వారికి సహాయం చెయ్యటానికి ఎవరి తోడూ ఉండదు అండ్ ఉండటం లేదు. మనం ఏది చేస్తే మనకి అదే తిరిగి వస్తుంది అనటానికి ఇదే ఒక మంచి నిదర్సనం. ఈ స్వార్ధం తల్లి తండ్రుల దెగ్గర కూడా చూపెడుతున్నారు ఈ కాలం పిల్లలు / జనాలు. వాళ్ళకి పెద్దల అవసరం ఉన్నంత వరుకు వాళ్ళని ఇంట్లో ఉంచుకోవటం, వాళ్ళకి ఓపిక అయిపోయి చెయ్యలేని స్థితి లో ఉన్నప్పుడు పెద్దవాళ్ళని old age home లో వెయ్యటం. పెద్ద వాళ్ళకి ఆ వయసులోనే కదా తోడూ అవసరం మరియు సహాయం అవసరం. సహాయం కన్నా, ఆ వయసు లో వాళ్ళకి మానసిక తోడూ చాలా అవసరం, అలాంటి స్థితి లో సొంత పిల్లలే పట్టించుకోక పొతే ఇంకా ఎవరు పట్టించుకుంటారు. పట్టించుకున్న వాళ్ళకి కోటి దండాలు అండ్ శతకోటి ధన్యవాదాలు. ఇవాళ మన పెద్దలు మనకి భారం అయ్యి, అలా దూరం చేస్కుంటే, రేపు మనము కూడా పెద్ద వాళ్ళము అవుతాం అండ్ మనము భారం అవుతాం. పిల్లలు చిన్నతనం నుంచి
మనం ఏది చేస్తే అదే నేర్చుకుంటారు కదా. మనం మన పెద్ద వాళ్ళకి ఎంత మర్యాద ఇస్తున్నామో, అదే మర్యాద మనకి తిరిగి వస్తుంది. స్వార్ధం ఉన్నవాళ్ళు కనీసం, వాళ్ళు పెద్ద అయ్యాక వాళ్ళ అవసరం గుర్తుపెట్టుకొని అయినా, వాళ్ళ పెద్ద వాళ్ళకి అవసరమైనది చేస్తేనే, పిల్లలు వాళ్ళ అవసరాలు చూస్తారు అని గుర్తుపెట్టుకోవటం ఎంతో అవసరం.
As Per Newton Third law, “For Every Action, there is Equal and Opposite Reaction”. This is applicable to every thing in life. Think of any small thing in this world, this rule applies perfectly. May be GOD also follows the same, that’s why we get back in return what ever we do and that is what is what we deserve.